James Dean

Mijn vader haalde met een vintage truck melk op bij de boeren. Hij was een stille, mysterieuze jongen met een blauwe Vespa en een nonchalante sigaret tussen de lippen. Mijn moeder zag in hem een soort James Dean, en besloot dat ze hem moest hebben. Mijn moeder kreeg altijd haar zin en veranderde nooit van gedacht. Ze noemde dat haar grootste troef. Ze zei dat als ze iets in haar hoofd had, dat het dan niet in haar gat zat. Mijn vader kende haar niet. Ze vroeg of ze mee mocht rijden. Hij zei dat het goed was. Wist hij veel. De echte James Dean reed zich te pletter in een Porsche. Mijn moeder trof maatregelen nadat ze eens van de Vespa gevallen was. De Vespa werd geschrapt. Vervolgens werd mijn moeder zwanger en promoveerde ze in de melkfabriek van de band naar de administratie. Mijn vader trouwde met haar en werd vele jaren ongelukkig. Maar dankzij mijn moeder reed hij zich niet te pletter met een Vespa. Mijn moeder leefde niet zo heel erg lang. Gedurende vijf jaar wist ze dat ze dood ging, maar ze zweeg als vermoord. Toen haar James Dean erachter kwam was het te laat.