De helden

daar staat de jonge held

het aanstormend geweld

hij toont een gebalde vuist

de champagne bruist

hij zwaait met de bloemen

de lenzen zoemen

de jonge held straalt

omdat hij krantenkoppen haalt

je moet het maar doen

al vijf keer kampioen

de snelste man op aarde

al lang gevestigde waarde

de te kloppen favoriet

maar hem verslaan dat doen ze niet

hij is nog lang niet dood

onze held is groot

de held blijft maar winnen

maar ergens diep van binnen

een kant die hij niet toont

daar waar de twijfel woont

worden zijn dagen geteld

hij bevecht met geweld

het onontkomelijk lot

van elke tijdelijke god

en dan komt de dag

dan betaalt hij het gelag

het is wanhoop of overmoed

die hem de das om doet

of hij is tegen de lamp gelopen

alleen om hem op te knopen

mag hij nog op het schavot

onze oude jonge god

maar daar staat alweer

voor de zoveelste keer

een nieuwe jonge held

een nieuw aanstormend geweld

waarmee kranten zich vullen

en wij die gretig smullen

van de vuisten die hij balt

en straks nog meer … als ook hij weer valt