Op het web!
Denk maar niet dat ik over een nacht ijs ben gegaan. Er is hier grondig over nagedacht. De pro’s en de contra’s zijn afgewogen. Andere denkgletsjers heb ik bewandeld, ben ik afgegleden en heb ik vervolgens weer van onder naar boven verkend. Uitgeverijen bestoken met manuscripten of via slinkse wegen benaderen, vriendjes inschakelen? Allemaal overwogen. Tot een uitgave via een dubieuze online printer-on-demand toe. Ik had zelfs al een cover voor een gedichtenbundel. En een titel: Op De Helling. Maar het project uiteindelijk weer afgevoerd wegens te weinig kans op slagen. Het doembeeld van dozen vol boeken met de kringwinkel als eindbestemming. Want uitgeven is een ding, verkopen is nog iets anders.
Anderzijds: ik sta wel eens op een podium en mensen vragen me na een optreden geregeld waar ze mijn materiaal kunnen vinden. Dat is natuurlijk fijn, maar ook wel een beetje zout in de wonde. Soms druk ik dan maar preventief zelf wat boekjes, thuis op mijn printer. Om toch iets te kunnen uitdelen. En zo slinger ik al een paar jaar heen en weer. Maar de hele zwik naar een aantal uitgeverijen sturen, daartoe kom ik maar niet. Dat is me teveel gedoe. Of ik mis er het zelfvertrouwen voor.
Is dit alles een verantwoording voor het feit dat ik mijn teksten zomaar op het web gooi? Heeft dát dan wél zin? Gaat dat ook maar iets oplossen? Zegt u het maar, want ik weet dat zelf ook allemaal niet. Wat ik wel weet is dat ik liever heb dat mensen ze hier gratis lezen dan dat ik mijn tijd zit te vergallen met wachten op iets dat wellicht nooit komt. Er zit verder geen plan achter. Geen verdienmodel. Hooguit een beetje ambitie. Om mijn schrijfsels vanuit mijn kelder de wereld in te keilen.