Ook mijn buurman heeft zijn routine aangepast. Tot twee weken geleden poetste hij zijn auto elke zaterdag. Nu doet hij dat op maandag, woensdag en vrijdag. Deze morgen vertrok ik naar de bakker om mijn online besteld Maya-brood af te halen. Mijn buurman waste net zijn auto. Ik groette hem. Hij keek me verschrikt aan. Met grote angstogen verschanste hij zich snel achter de wagen. Hij bedreigde me met zijn hogedrukreiniger. Schreeuwend sommeerde hij me drie stappen achteruit te

Het duurde anderhalve week vooraleer Merel iets van zich liet horen. Dan stuurde ze een uitnodiging om te zoomen. Ze vermeldde erbij dat ze Tom miste. Ik slaagde er niet in Tom te vangen op het door Merel afgesproken tijdstip. Merel interpreteerde dat als onwil van mijn kant. Het kwam niet bij haar op dat het aan de kat lag. Merel en ik zijn zes jaar geleden uit elkaar gegaan. Al zes jaar blijven we in contact, dankzij Merel die doet alsof ze zich zorgen maakt om mijn poezen.

Er werd aangebeld. Wie kon dat zijn? Misschien de wijkagent die kwam controleren of ik me aan de richtlijnen hield van de overheid, die de vorige dag elke samenscholing had verboden. Of misschien was het Merel, die er zich door het samenscholingsverbod van bewust was geworden dat ze me niet kon missen, en die nu op het punt stond zich in mijn troostende armen te storten. Ik maakte de voordeur open. Voor me stond mijn broer Antoine. Mijn broer Antoine drinkt. We zien elkaar ni

Ik was tien toen ik op bevel van de schooltandarts een beugel kreeg. Dat was lachen! Vooral mijn broer Antoine vond mijn beugel lollig. Hij noemde me spast, mongool en debiel. En Canadees. Maar waarschijnlijk bedoelde hij Chinees. Door die beugel kon ik niet meer normaal praten. Mijn moeder vond me kinderachtig. Volgens haar was ik alleen uit protest tegen de beugel begonnen met slissen. In 1975 waren beugels nog lang niet hip. Op de speelplaats degradeerde je in één klap tot