Zoom

Het duurde anderhalve week vooraleer Merel iets van zich liet horen. Dan stuurde ze een uitnodiging om te zoomen. Ze vermeldde erbij dat ze Tom miste. Ik slaagde er niet in Tom te vangen op het door Merel afgesproken tijdstip. Merel interpreteerde dat als onwil van mijn kant. Het kwam niet bij haar op dat het aan de kat lag. Merel en ik zijn zes jaar geleden uit elkaar gegaan. Al zes jaar blijven we in contact, dankzij Merel die doet alsof ze zich zorgen maakt om mijn poezen. Ik grinnikte hierom in mijn elleboog. Merel vroeg of ik hoestte. Ik loog dat het maar een kleine niesbui was. Ik zei dat ik alleen al door de massale virus-updates, zelf kenmerkende symptomen begon te vertonen. In plaats van daarop in te gaan maakte Merel een opsomming van de vele klussen die ze de laatste tien dagen geklaard had. Ik kon daar niets tegenover zetten, dus toen Merel uitgepraat was, viel er een onaangename stilte. Ik schraapte net mijn keel om een afsluitende zin te formuleren toen Tom op mijn schoot sprong. Ik wuifde naar Merel met Toms voorpootje. Merel gooide kushandjes terug. Ze deed alsof ze voor Tom bestemd waren.