Prille broederliefde 2

In mijn brievenbus stak een slordig opgevouwen briefje van mijn broer Antoine. Daarin deelt hij me mee dat hij niet langer bij mij naar het nieuws zal komen kijken. Hij schrijft dat hij dat niet meer verantwoord vindt. Omdat hij per slot van rekening niet kan weten met wie ik nog allemaal fysiek contact heb. Het is de eerste keer in mijn leven dat ik van Antoine een brief krijg. Het valt me op dat zijn handschrift nog steeds even kinderlijk is als toen hij nog een zevenjarige pestkop was. Toen hij zeven was stal Antoine mijn poëziealbum en tekende er een voetbal in. Hij schreef erbij: Speciaal voor mijn domme broer, omdat ik weet dat hij niet van voetballen houdt. Ook nu heeft Antoine op zijn briefje een rudimentaire tekening gemaakt. Van een huisje en van een bolletje met uitsteeksels. Onder het stekelige bolletje schreef hij Corona, bij het huisje staat Kot. Onder de woorden Kot en Corona heeft hij gele stickertjes gekleefd. Eentje met een lachende en eentje met een triestige smiley. Onderaan het briefje schrijft Antoine nog dat als hij Corona zal krijgen, dat dat dan mijn schuld zal zijn. Met een rood aangelopen boze smiley erbij.