Chewing gum

Mijn vader zuchtte en zweeg. Mijn moeder snauwde en kauwde. Zodra ze wakker werd had mijn moeder een Stimorol in haar mond. We mochten de Stimorol geen ordinaire kauwgom noemen want Stimorol was Chewing Gum, dat hadden we geleerd van de reclame op de Nederlandse tévé:

Stimorol Gum

Stimorol Gum

Stimorol Chewing Gum

Stimorol

Stimorol

Chewing Gum

Stimorol Chewing Gum

Sti-mo-rol

Chew-ing-gum

Sti-mo-rol

Chew-ing-gum

Stimorol!

De Smaak Is Raak!

Mijn moeder had altijd een pakje Stimorol naast zich op het nachtkastje liggen. Het eerste waar ze ‘s morgens naar greep was haar Stimorol. Met één Stimorol kwam ze de hele dag door. Onder het eten plakte ze de Stimorol discreet onder de tafel. Na de maaltijd peuterde ze de ondertussen koud, hard en smaakloos geworden Stimorol weer los en kauwde er lustig op verder tot hij weer warm, slap en smaakloos was. Zonder Stimorol functioneerde mijn moeder niet echt. Ze heeft zelfs ooit eens geprobeerd om ermee te slapen. Dankzij mijn zwijgzame doch doortastende vader is dat experiment niet fataal afgelopen. Ik geloof dat mijn moeder het vooral jammer vond dat ze ‘s nachts niet verder kon kauwen. Vanaf dat moment slikte ze voor het slapengaan de Stimorol gewoon in.

(vergeten hoe die Stimorol-jingle weer ging? wat een geluk dat youtube er is! klik op de reclame hierboven)