Een goede dag

Vandaag is Allerheiligen. Op Allerheiligen herdenken we geen heiligen, maar doden. Morgen is Allerzielen, dan herdenken we niemand, want we moeten werken en dan staat ons hoofd niet naar herdenken. Maar vandaag is Allerheiligen. Een vrije dag. Daar hebben we lang naar uitgekeken. Het is woensdag, het is dus al van zondag geleden dat we nog eens een vrije dag hebben gehad. Maar zondag telt niet, want dan moeten we naar onze ouders, en voor de vrede ook nog even langs de schoonouders. Vandaag gaan de meeste mensen weliswaar eerst nog snel even naar het kerkhof, maar daarna zijn ze weer helemaal vrij, bijvoorbeeld om nog eens bij de ouders langs te gaan. Op Allerheiligen besef je immers pas goed hoe snel alles voorbij kan zijn. Ik ging niet naar het kerkhof en ook niet naar mijn vader. Ik las een boek. Het boek telt twintig bladzijden. Vier daarvan zijn helemaal wit, op vier andere pagina’s staat een paginagrote tekening, er zit een titelblad in en een hele bladzijde colofon. De overige tien pagina’s zijn volgeschreven door drie verschillende auteurs. Het is niet zo’n heel erg dik boek, maar ik heb het wel helemaal uitgelezen. Vandaag was een goede dag.