Er is hoop

Een onoplettende elektrisch steppende vijftiger maaide een evenmin uitkijkende joggende zestiger omver op het voetpad. De steppende vijftiger veerde recht, riep dat de kermend op de grond liggende zestiger met opzet tegen hem aangebotst was, en verkocht hem enkele rake opvoedkundige tikken. Om te bewijzen dat hij zijn knie verzwikt had, gaf de vijftiger de zestiger nog een flinke trap bovenop. Vervolgens stepte hij elektrisch weg. Op het voetpad. De zestiger rochelde een flinke fluim op en jogde kermend voort. Wat verderop haalde een immer ernstig kijkende zeventiger met beide handen een kartonnen doos vol boodschappen uit zijn autokoffer. Toen hij merkte dat hij geen handen meer over had om het kofferdeksel te sluiten, ondernam hij drie pogingen om de koffer dicht te slaan met zijn hoofd. Er zat uiteindelijk niets anders op dan het karton even op de grond te zetten. De immer ernstig kijkende zeventiger zette het karton op de grond, deed zijn kofferdeksel dicht, en keek verontschuldigend glimlachend rond. Wanneer hij zag dat niemand het tafereel gezien had, trok hij zijn gezicht weer in de immer ernstige plooi. Hij zag niet dat ik het gezien had. Maar ik had het wel gezien. Hij glimlachte. Er is hoop.