Leuke dingen

In de kleine slaapkamer sliep mijn één jaar jongere broertje Antoine. Met mijn dertien jaar oudere broer René deelde ik de grote. Ik had altijd problemen met inslapen. Op een avond adviseerde mijn broer René me aan leuke dingen te denken. Behulpzaam legde hij uit dat dat bij hem altijd werkte. Ik begon meteen leuke dingen te bedenken. Na een tijdje werd ik daar een beetje opgewonden van, omdat ik mijn verzonnen leuke dingen voor werkelijkheid nam. Plots hield ik het niet meer. Door het dolle heen sprong ik uit bed en denderde de trap af, om beneden mijn pas bedachte leuke ouders in de armen te vliegen. Toen ik de deur opengooide merkte ik onmiddellijk dat er iets niet klopte. Mijn vader zat zwijgend te roken. Hij keek me aan en zuchtte. Mijn moeder zei ook niets, maar haar blik sprak boekdelen. Tussen hen in zat Antoine vals te grijnzen. Het is een misvatting dat driejarigen niet vals kunnen grijnzen. Meesmuilend zei hij dat hij nog wat tv mocht kijken omdat hij een beetje verdrietig was geweest. Mijn moeders boekdelensprekende blik stuurde me terug naar boven. Ondertussen was ik ook een beetje verdrietig. Maar ik sliep vrijwel meteen.