Maandag banaandag

In de jaren zeventig hadden we Melk Moet, Melk Doet Je Goed. Dat was een overheidsactie die ervoor moest zorgen dat we allemaal drie glazen melk per dag zouden consumeren. In die tijd liep de melkverkoop als een trein, want elke kleuter en elk lagereschoolkind werd na de speeltijd gedwongen melk te drinken. Gek was dat. Maar het kan nog gekker. In 1949 loofden de Nederlandse slagers een premie uit voor de origineelste slogan die mensen ertoe zou bewegen om zonder morren slachtafval te eten. De winnende slagzin was: Woensdag gehaktdag! Je moet er maar opkomen. Die gekke Nederlanders liepen er massaal in. Het duurde daarna tot halfweg de jaren tachtig vooraleer een Vlaamse marketing manager ergens in een kantoorgebouw van een supermarktketen er een knaller van een alternatief voor verzon. Het alternatief was: Dinsdag gehaktdag! Gelukkig waren we ondertussen al zo hard afgestompt dat niemand zich nog schaamde voor deze Vlaamse variant. Ik heb lang gedacht dat het jong van een varken een kalf was. Dat komt ervan als je elke dinsdag varkens-kalfs-gehakt voorgeschoteld krijgt. De titel van dit stukje is trouwens Maandag Banaandag. Pas toen ik eraan begon te schrijven, bleek dat het over gehakt ging.