Vaderdag

De helft van mijn Facebookvrienden meldde dat zij aan hun vaders dachten. Ik liep een reden te bedenken om er niet heen te moeten. Nochtans hoef ik geen reden, want mijn vader heeft geen Facebookvrienden. Ik werd aangesproken door een meisje met een hond. Het meisje vertelde dat ze de hond pas deze morgen in gebruik genomen had, en dat hij haar nu al nieuwe sociale contacten opleverde. Ze zag hierin een voordeel. Ongevraagd werd ik geïnformeerd over kleur en soortelijk gewicht van de drollen die het nagelnieuwe beest reeds geproduceerd had. Tevens kwam ik erachter dat het dier raszuiver is, over legale papieren beschikt, en Ushuaia Hemelrijk heet. Ik veinsde niet eens interesse, maar het meisje legde me toch uit dat rashonden dit jaar namen krijgen die beginnen met de letter U, en dat hun familienaam dezelfde is als hun geboortekennel. Ik zei dat Ushuaia een godvergeten gat is dat oorspronkelijk als gevangenis diende. En dat ik gelukkig honden haat, want dat ik de hare anders wel Urne zou genoemd hebben. Kwestie van het brave beest de zin van het bestaan duidelijk te maken. Ik nam hartelijk afscheid van mijn nieuw sociaal contact. Thuisgekomen belde ik meteen mijn vader.