Here comes the sun

In de zomer van ‘69 zat de stille Beatle George Harrison op zijn tandvlees. Hij vond er maar niets meer aan. Noem het gerust een burn-out, hoewel in the summer of 69 de burn-out nog niet was uitgevonden. In elk geval, toen hij na enkele donkere maanden in de tuin van zijn maat Eric Clapton voor het eerst weer een zonnestraaltje herkende, schreef hij van de weeromstuit zijn meest bekende nummer “Here comes the sun“. In het hele liedje zit nergens een betekenis, laat staan een diepere dan dat ene simpele feitje dat de zon door breekt. Trouwens, het is dan wel zijn meest bekende nummer, maar niet zijn grootste hit, aangezien het dingetje nooit een hit is geweest. Dit om de eenvoudige reden dat het nooit op single is verschenen, zelfs niet als B-kant.

In de zomer van ‘25 geeft de zon ondertussen flink van jetje, wat ons de voorbije week heeft doen beslissen bij wijze van warme maaltijd enkel nog koude schotels te eten. Dit is er eentje waar je twee keer plezier zult aan beleven: een keer in de keuken en een tweede keer met de vrienden aan tafel. Een poepsimpele vegan pasta-pesto van het huis, maar wel eentje waarmee je kunt buiten komen.

Haal in huis

Voor de pesto (hoeveelheden naar eigen smaak, vandaar de vaagheid op dat gebied):

• een plantje basilicum (tip: de meest basilicum komt uit Israel, maar bij Colruyt kweken ze die hier, en bio bovendien)

• rucola (koop 50 gram - wat je niet in de pesto gebruikt, gaat straks in de pasta)

• bladspinazie (koop 100 gram, ook hiervan gaat de rest in de pasta)

• 3, 4 of 5 tenen look

• enige pijnboompitten en/of walnoten

• zeker cashewnoten

• en ook edelgistvlokken

• wat dadels

• olijfolie

Voor de pasta:

• 350 tot 500 gram tagliatelle (zonder ei, want vegan)

• 1 of 2 pikante rode pepers

• 1 of 2 pijpajuintjes

• een flinke handvol zongedroogde tomaten

• de rest van de rucola en van de spinazie

• de pesto natuurlijk

• en eventueel nog wat gerookte zalm, maar dan is je vegen pasta geen vegan pasta meer

Steek van wal

Met de pesto:

Pesto maken is simpel als bonjour. Zouden de Fransen zeggen, gesteld dat ze pesto zouden maken. Alles wat we nodig hebben staat hierboven al vermeld, met uitzondering van een blender of een goede mixer.

Zo ga ik te werk: ik neem een handvol van de rucola en van de spinazie en begin die te mixen. Als het volume serieus begint te zakken, dan gooi ik de looktenen en het hele plantje basilicum erbij. Het is te zeggen: ik knip alles af wat zich bovenaards bevindt, de rest gebruik ik uiteraard niet.

Wanneer ook dit tot moes is gemixt, voeg ik er wat walnoten en een goeie scheut olijfolie bij. En weer mixen. Ik ontpit een handvol dadels, eet er ongeveer een derde van op en de rest gaat ook in de mix, samen met een variabele hoeveelheid pijnboompitten, flink wat cashewnoten, een laagje edelgistvlokken en nog een scheut olijfolie. Eventueel doe ik er nog wat van een van de vorige ingredienten bij, tot de smaak en de textuur mij aanstaat.

Et voilà, we zijn er al. “Geen kaas?“, hoor ik u denken tot hier. Inderdaad, zelfs geen kaasvervanger. Het zijn de cashewnoten en de edelgistvlokken die voor de smeuïgheid zullen zorgen. En de olijfolie natuurlijk, onderschat ook de olijfolie niet.

En dan nog de poepsimpele pasta:

Kook van de taggliatelle ongeveer 350 gram als u voor 4 personen kookt, of een hele pak van 500 gram voor 5 of 6 personen.

Onderwijl haalt u de zaadjes uit de pikantige paprika’s en snijdt u ze in ringetjes (de paprika’s, niet de zaadjes). Ook het lente-uitje of pijpajuintje wordt tot ringetjes herleid, de zongedroogde tomaatjes snijdt u met een schaar in kleine stukjes, en verder houdt u enkel nog de pas gemaakte pesto en de restjes rucola en spinazie bij de hand.

Wanneer de tagliatelle gaar is, giet u die af in een zeef of vergiet waarin u het restje spinazie had gelegd. Door het kokende water is de spinazie meteen gaar. Overspoel de pasta en de spinazie overvloedig met koud water en laat uitlekken. Daarna kapt u er alle pikante paprikaringetjes, lente-uitjes, stukjes zongedroogde tomaat en het restje rucola bij. Roer maar al eens goed door, bijvoorbeeld door er met uw handen door te woelen. U wist het nog niet, maar dit had u altijd al willen doen.

Nu enkel nog een deel van de pesto erbij, en nog eens mengen, maar nu misschien liever niet meer met de blote hand. Om af te werken kan u er op het bord eventueel nog wat olijfolie over gieten en/of een of ander kaasalternatief. Als u absoluut niet voor veganist wil uitgekafferd worden, dan kan u er ook nog 300 tot 400 gram versnipperde gerookte zalm door husselen.

Here comes the sun!